Ik ben een beetje verliefd op deze foto, genomen tijdens de herdenkingsdienst voor vriendin Sonja. Haar man is ruim vier jaar geleden overleden en als eindopdracht voor mijn opleiding tot ritueelbegeleider (ik kies voor de naam ceremoniebegeleider), moest ik een herdenkingsdienst inhoud en vorm geven.
Zo'n dienst heeft een grote impact op de dierbaren; niet zozeer dat het gemis en het verdriet toeneemt, maar dat een liefdevol en rijk hoofdstuk afgesloten kan worden. Als we iets afronden, is er ruimte voor het volgende. Wat dit is, komt naar ons toe. Een les die ik dagelijks leer, is om geen plaatjes en verwachtingen te hebben. En dat ik niet naar het leven toe beweeg, maar dat het leven naar mij toekomt.
En zo kwam aan het einde van de dienst vriendin Sonja naar mij toe, en sprak ze me spontaan toe. Dat had ik niet verwacht....Ze vertelde me dat als zij doodgaat, zij graag wil dat ik in de rol van ceremoniebegeleider haar uitvaart doe. Een groter compliment kan je niet krijgen.
Foto: Jasje de Wit Fotografie
Comments