"Ik heb een slechte dag vandaag." Ik vraag haar of dit klopt en hoe belangrijk het is dat we ons bewust zijn van wat we zeggen. Een dag is niet goed of slecht, een dag is. De zon komt op en de zon gaat weer onder. Daartussenin zijn we of in reactie / in emotie op dat wat zich aandient, of we zijn in antwoord op wat zich aandient, en voelen wat er elk moment nodig is. Wij geven de dag het label 'goed' of 'slecht', maar dit zegt iets over ons, en niet de dag.
Ze vertelt dat ze slecht heeft geslapen en hierdoor sneller geïrriteerd was vanmorgen in de les. Het is middag als ze tegenover mij zit voor een coaching gesprek. "Er is eigenlijk nu niets meer aan de hand, ik voel me prima."
Hoezo slechte dag?